در این تحقیق، کامپوزیتهای پایه آلومینیومی از آلیاژ AA356 شامل کسرهای حجمی متفاوت و اندازه ذرات مختلف Al2O3 به عنوان فاز تقویت کننده که به روش ریخته گری با مدل های تبخیر شونده(EPC ) تولید شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند.پس از تولید، ، نمونه های کامپوزیتی بدست آمده تحت عملیات T6 و T7 قرار گرفتند و پس از آن تاثیر اندازه ذرات برمشخصات ریز ساختاری و خواص مکانیکی آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با تبخیر مدل در حین ریخته گری، توزیع یکنواختی از ذرات Al2O3 در زمینه آلومینیومی بدست آمده است. همچنین در مقایسه با قطعات آلومینیومی تقویت نشده، کامپوزیتهای تهیه شده دارای مدول الاستیک، استحکام و سختی بالاتری بودند. شایان ذکر است که همزمان با افزایش مقدار ذرات Al2O3، کاهش قابل توجهی در نرمی و انعطاف پذیری کامپوزیتها مشاهده شد و انجام عملیات حرارتی باعث افزایش استحکام تسلیم فشاری، مدول الاستیک و سختی نمونه ها شد.

کلمات کلیدی