زمینه و هدف: درباره روش‌های برخط حل اختلاف، با توجه به اوصاف خاص آنها به دلیل وقوع در فضای مجازی، ابهامات و مسائل حقوقی مطرح است. یکی از چالش‌های موجود درباره روش‌های مذکور، نحوه اجرای نتیجۀ آنها می‌باشد. علاوه بر عدم حمایت اجرایی کافی اسناد نهایی بین‌المللی از نتایج حل اختلاف برخط، باید توجه داشت که روش‌های مذکور، اکثراً در دعاوی مربوط به تجارت الکترونیکی استفاده می‌شوند و ویژگی اصلی دعاوی مزبور، تعداد بالا و ارزش پایین آنها است. لذا استفاده از روش‌های سنتی حل اختلاف که مستلزم مراجعه به دادگاه می‌باشد، در این گونه دعاوی منطقی نیست و باید اجرای اسناد نهایی حل اختلاف برخط متناسب با اوصاف آنها و بدون نیاز به مراجعه به دادگاه، صورت گیرد. از این حیث، راهکارهایی در عرصه تجارت الکترونیکی اتخاذ شده‌اند که با تاکید بر تمایل طرفین به حفظ شهرت و سهم بازاری خود، نتایج حل اختلاف برخط به صورت داوطلبانه توسط ایشان اجرا گردد. راهکارهای مذکور مشتمل بر «طرح نماد اعتماد»، «راهکار رتبه‌بندی»، «روش اعلام فهرست سیاه» و «راهکارهای تنبیهی»، در این مقاله مورد بررسی وتحلیل قرار گرفته‌اند. یافته‌‌ها و نتایج: نهایتاً پژوهش حاضر به این نتیجه نائل آمده است که جهت توسعۀ روش‌های برخط حل اختلاف، حمایت از راهکارهای تشویق اجرای داوطلبانه نتایج روش‌های مذکور از اهمیت بالایی برخوردار است اما این هدف، بدون تنظیم مقررات قانونی لازم حاصل نمی‌شود زیرا اعتماد مهم‌ترین عامل تاثیر روش‌های مذکور بوده و جهت افزایش اعتماد اشخاص و فعالان تجاری، باید قوانین متناسبی وضع گردد.

کلمات کلیدی