تا پیش از پژوهش‌­های اخیر تصور بر این بود که روابط بین ایران و شبه‌­جزیره کره به قرن اخیر محدود شده و پیشینه‎ آن نیز به بیشتر از 100 سال نمی‌­رسد. با این ­حال، تحقیقات جدید نشان از قدمتی 1500 ساله در تاریخ تعاملات این دو سرزمین کهن دارند. نخستین پیوندها میان ایران و شبه­‌جزیره کره مربوط به دوره سه پادشاهی در کره (اتحادیه شیلا) و شاهنشاهی ساسانی در ایران بوده است. اگر­ چه شواهد مستقیم بسیار محدود و پراکنده است، اما مدارک غیرمستقیم متعددی وجود دارند که ما را در اثبات این مدعا یاری می‌­رسانند. بنابراین، پاسخ به این سؤال‌ها ضروری است؛ چه مناسباتی بین ایران و شبه‌­جزیره کره در دوره باستان وجود داشته است؟ و چه شواهد و مستندات باستان‌­شناسی، تاریخی و فرهنگی در تأیید این روابط دیرین وجود دارد؟ در این پژوهش بر اساس شواهد و مدارک موجود در منابع تاریخی و یافته‌­های باستان­‌شناسی و همچنین با روش توصیفی- تحلیلی، روابط ایران و شبه‌­جزیره کره در دوره باستان واکاوی و بررسی خواهد شد. از جمله مهم­ترین این شواهد به یافته‌­های موجود در سایت‌­های باستان­‌شناسی، اشیاء کاوش شده و الگوهای هنری می‌­توان اشاره کرد. نتایج به روشنی نشان می­‌دهند که ایران دوره ساسانی با سرزمین کره، هم‌کنش‌های گسترده‌ای به‌­ویژه در زمینه فرهنگی و هنری داشته است. برآیند کلی پژوهش از بررسی ظروف شیشه‌­ای و تکنیک‌­های ساخت آنها، الگوهای حیوانی و تأثیر متقابل سبک­‌های مختلف هنری حاصل شده است.

کلمات کلیدی