والدگری مبتنی بر توانمندی رویکردی است که در آن والدین به فرزندان کمک می‌کنند تا توانمندی‌های خود را بشناسند و پرورش دهند و همچنین از آنها بهره‌برداری کنند. پژوهش حاضر با هدف مرور سیستماتیک کارکرد والدگری مبتنی بر توانمندی انجام شد و در آن مقاله‌های منتشر شده در حوزه کارکرد والدگری مبتنی بر توانمندی در نوجوانان طی سال‌های 2015 تا 2024 (1394 تا 1403) بررسی شد. برای دسترسی به مقاله‌ها، کلیدواژه‌های \\\\\\\"والدگری مثبت\\\\\\\"، \\\\\\\"والدگری مبتنی بر توانمندی\\\\\\\" و \\\\\\\"والدگری مبتنی بر نقاط قوت\\\\\\\" در عنوان و چکیده مقاله‌های منتشر شده در پایگاه‌های تخصصی مجلات نور، پرتال جامع علوم انسانی، پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران و بانک اطلاعات نشریات کشور (مگیران) و کلیدواژه‌های\\\\\\\"positive parenting\\\\\\\"، \\\\\\\"strength-based parenting\\\\\\\" در پایگاه‌های Scopus، Science Direct، Elsevier، Google Scholar و Semantic Scholar بررسی شد. در جستجوی اولیه، 39 مقاله به دست آمد که بر اساس معیارهای ورود و خروج شامل در دسترس بودن متن مقاله و انجام پژوهش بر روی نمونه نوجوان و دستورالعمل موارد ترجیحی برای گزارش مقالات مرور سیستماتیک و فراتحلیل (PRISMA)، در نهایت 15 مقاله وارد مطالعه شد. نتایج نشان داد که والدگری مبتنی بر توانمندی با اضطراب، افسردگی، پریشانی روان‌شناختی و استرس رابطه معکوس دارد و با بهزیستی، رضایت از زندگی، خودکارآمدی، استحکام ذهنی و پیامدهای مثبت تحصیلی مانند انگیزه تحصیلی، تعلق به مدرسه، درگیری تحصیلی و کاهش فرسودگی تحصیلی رابطه مستقیم دارد. والدگری مبتنی بر توانمندی در نوجوانان اهمیت دارد و می‌تواند تأثیر عمیقی بر سلامت روان، عملکرد تحصیلی و بهزیستی آنان داشته باشد.

کلمات کلیدی