امروزه، ارزیابی عملکرد واحدهای سازمانی نقش ویژه‌ای در تخصیص منابع سازمانی و مالی ایفا می‌کند. باتوجه‌به افزایش رقابت‌پذیری و توسعه انتظارات ذی‌نفعان دستیابی به موفقیت پایدار سازمان در گروه افزایش کارایی و استفاده بهتر از منابع در اختیار خواهد بود. اهمیت بهبود کارایی در شرکت دولتی راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران که از تجهیزات زیرساختی کلیدی و محدودکننده (مانند لوکوموتیو) و نیروی ماهر عملیاتی و سایر موارد مشابه بهره می‌برند، بسیار بیشتر است. روش تحلیل پوششی داده‌ها با رویکرد تحلیل پنجره‌ای یکی از بهترین ابرازها به‌منظور ارزیابی واحدهای سازمانی (مناطق راه‌آهن کشور) با وظایف مشابه و ورودی و خروجی‌های همسان است. بااین‌وجود موقعیت جغرافیایی و ماهیت متفاوت دسترسی به مبادی حمل بار و مسافر، تفاوت در دسترسی به زیرساخت‌های خطوط و ناوگان فرایند ارزیابی و مقایسه عملکرد مناطق را پیچیده می‌کند. به این منظور در این مطالعه از روش تحلیل پوششی دادهای پنجره‌ای برای طراحی و تدوین مدلی برای اندازه‌گیری عملکرد مناطق شرکت راه‌آهن استفاده شده است. مناطق موردمطالعه بر اساس کارایی فنی در طی دورة پنج‌ساله 1395 الی 1400 رتبه‌بندی شده‌اند. نتایج حاکی از اثر تفکیک تمرکز نواحی بر حمل بار و یا مسافر و دسترسی به مراکز لجستیکی و چشمه‌های بار بر ارزیابی کارایی آنها است. در این تحقیق با استفاده از نظرات خبرگان 5 منطقه منتخب و مرزی و ستادی ابتدا شاخص‌های اولیه با محوریت اهمیت حمل‌ونقل بار با روش غربالگری فازی انتخاب و سپس با استفاده از روش DEA پنجره‌ای ارزیابی شده‌اند که بر این اساس رتبه‌های خروجی ارزیابی انجام شده بر اساس کارایی فنی و کارایی فنی خالص به ترتیب هرمزگان، جنوب شرق، شمال شرق 2، آذربایجان و خراسان بوده است.

کلمات کلیدی