افزایش توده بدن در افراد با وزن طبیعی منجر به افزایش نوسانات قامت و کاهش تعادل می شود. هدف این پژوهش آن است که اثرات افزایش توده بدن بر ثبات قامت مردان دارای وزن طبیعی تحت شرایط سه سطح اتکا و دو وضعیت بینایی با مردان چاق مقایسه شود. بدین منظور از بین معلمان مرد و داوطلب، 15 نفر با وزن طبیعی و 15 نفر چاق انتخاب شده و به توده بدن گروه دارای وزن طبیعی تا رسیدن به میانگین شاخص توده بدنی گروه چاق، از طریق بارگذاری وزنه افزوده شد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس برای داده های تکراری نشان داد که تفاوت میانگین حجم نوسانات قامت گروه وزن طبیعی بعد از افزایش توده بدن با گروه چاق معنی دار بود (05/0>P). همچنین میانگین حجم نوسانات قامت گروه وزن طبیعی پیش و پس از افزایش توده بدن معنی دار نبود (05/0>P). بنابراین می توان نتیجه گرفت که مردان با وزن طبیعی با افزایش توده بدنی و تحت شرایط عدم دسترسی به بینایی و کاهش سطح اتکا دچار اختلال قابل ملاحظه در تعادل نمی‌شوند. از اینرو افزایش توده بدن اثری بر پویایی تند ثبات قامت ایستا ندارد. همچنین گروه وزن طبیعی در قیاس با گروه چاق از سطح تعادل بالاتری برخوردار هستند که نشان‌دهنده عدم تأثیر افزایش توده بدن بر پویایی کُند ثبات قامت حالت ایستا می‌باشد.

کلمات کلیدی