چندمعنایی واژگانی یکی از مفاهیم بنیادین معنی‌شناسی شناختی است که در آن معانی گوناگون یک واژه، اعضای یک مقوله را شکل می‌دهند. این پژوهش با رویکرد معنی‌شناختی–شناختی، چندمعنایی سه پسوند اشتقاقی «ـفام»، «ـگون» و «ـوش» را به‌عنوان پسوندهای شباهت در زبان فارسی بررسی می‌کند. روش تحقیق توصیفی–تحلیلی و ماهیت آن کیفی است. داده‌ها از پیکره‌ی بزرگ ناب استخراج و با استفاده از لغت‌نامه دهخدا (۱۳۷۳)، فرهنگ معین (۱۳۸۱) و فرهنگ عمید (۱۳۸۹) تبیین شده‌اند. نتایج نشان می‌دهد «ـگون» گستره‌ی وسیعی از کارکردهای چندمعنایی دارد و گاه با تغییر معنای ریشه، واژه‌ای مستقل می‌سازد. در مقابل، «ـفام» و «ـوش» با وجود تفاوت‌های معنایی، دارای معنای مرکزی مشترک «شباهت» هستند. تمایز اصلی این دو، در انتزاعی یا عینی بودن مفهوم شباهت‌یابی است. به طور کلی، هر سه پسوند، طیف متنوعی از معانی را گرد محور «مقوله شباهت» سازمان‌دهی می‌کنند.

کلمات کلیدی