چکیده هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر لحن غیرعادی مدیران بر حق­الزحمه و تاخیر حسابرسی، با توجه به اظهارنظر تعدیل­شده حسابرسی و بزرگی موسسه حسابرسی می‌باشد. اطلاعات 154 شرکت طی سال‌های 1393 تا 1402 به روش رگرسیون با در نظر گرفتن اثرات ثابت سال و صنعت و با استفاده از نرم افزار آماری ایویوز، مورد ارزیابی قرار گرفت لحن غیرعادی بر حق‌الزحمه و تاخیر حسابرسی تاثیر مثبتی دارد. همچنین اظهارنظر حسابرسی دوره قبل، تاثیر لحن غیرعادی بر حق­الزحمه حسابرسی را تقویت می­کند؛ ولی بر رابطه لحن غیرعادی و تاخیر حسابرسی تاثیر معنی­داری ندارد. بزرگی موسسه حسابرسی نیز بر رابطه لحن غیرعادی و حق­الزحمه حسابرسی تاثیر معنی­داری ندارد ولی تاثیر لحن غیرعادی بر تاخیر حسابرسی را تقویت می­کند. لحن غیرعادی مدیران، احتمال اظهارنظر تعدیل شده حسابرسی را افزایش می­دهد، لذا ادراک حسابرسان از ریسک عملیات شرکت صاحبکار و در نتیجه هزینه­های حسابرسی و تاخیر حسابرسی افزایش می­یابد. همچنین شرکتهای حسابرسی بزرگ­تر، شهرت بیشتری دارند و تلاش بیشتری را برای اطمینان از کیفیت حسابرسی صرف می­کنند. لذا اظهارنظر تعدیل شده دوره قبل و اندازه موسسه حسابرسی می­تواند رابطه لحن غیرعادی با حق­الزحمه و تاخیر حسابرسی را تعدیل کنند. مطالعه حاضر نشان می‌دهد که سیگنال‌های غیرکمی نظیر لحن مغرضانه نیز می‌توانند هزینه‌های حسابرسی و زمان انجام آن را افزایش دهند. یافته از تئوری هزینه قرارداد و ریسک حسابرسی پشتیبانی می‌کند. همچنین ادبیات مرتبط با کیفیت گزارش‌گری مالی و واکنش حسابرسان را توسعه می دهد و نشان می‌دهد که حسابرسان چگونه از ابزارهای خود (مانند اظهارنظر) برای مدیریت ریسک‌های ناشی از رفتار مدیریت استفاده می‌کنند و به درک تفاوت کیفیت حسابرسی بین مؤسسات بزرگ و کوچک کمک می‌کند. نتایج پژوهش به حسابرسان در طراحی رویه‌های ارزیابی ریسک با توجه به لحن مدیریت؛ به مدیران در خصوص هشدار درباره پیامدهای منفی گزارش‌دهی مغرضانه و به نهادهای نظارتی در خصوص لزوم توجه به ابعاد کیفی گزارش‌ها در تنظیم مقررات کمک می­کند و در نهایت برای مطالعات آتی چارچوبی جهت بررسی تأثیر متغیرهای کیفی، نظیر لحن بر تصمیمات حسابرسی ارائه می­دهد و معیارهای جدید برای سنجش ریسک گزارش‌گری مالی پیشنهاد می­کند.

کلمات کلیدی