چکیده در این پژوهش به تحلیل کیفی ترسیم خانواده در کودکان پرخاشگر و غیرپرخاشگر و مقایسه آنها با سبک دل‌بستگی والدینشان پرداخته شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل پسران پیش‌دبستانی ساکن شهر مشهد در محدوده سنی 5 تا 7 ساله می‌باشد. بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که میانگین سبک دل‌بستگی مادران کودکان پرخاشگر در هر سه سبک ایمن و اجتنابی و دوسوگرا با سبک دل‌بستگی مادران کودکان غیرپرخاشگر تفاوت معناداری ندارد. همچنین، فراوانی شاخص ترسیمی نیرو به طور معناداری در کودکان پرخاشگر و غیرپرخاشگر بالاتر است؛ و سایر شاخص‌های ترسیمی در نقاشی از جمله ناحیه‌ای که نقاشی کشیده شده، وسعت نقاشی و جهت نقاشی تفاوت معناداری وجود ندارد؛ یافته‌ها همچنین نشان داد، بین کودکان پرخاشگر و غیرپرخاشگر در شاخص‌های محتوایی نقاشی از جمله ارزنده سازی، ناارزنده سازی، اشخاص اضافه شده، نزدیکی کودک به مادر یا پدر، فاصله یکی از افراد از بقیه، همسان‌سازی هشیار، همسان‌سازی ناهشیار، مشابهت این دو همسان‌سازی و عینیت نقاشی تفاوت معناداری وجود ندارد؛ نتایج نشان داد، پرخاشگری در کودکان عوامل زیادی از جمله شخصیت و خلق‌وخوی کودک و متغیرهای دیگر مربوط به رابطه والد - فرزند می‌باشد. همچنین، شاخص‌های محتوایی نقاشی کودکان به تنهایی نشانگر میزان پرخاشگری کودکان نبوده و این شاخص‌ها بیشتر نمایانگر روابط کودک با والدین و سایر اعضای خانواده است.

کلمات کلیدی