این مقاله چارچوبی جامع درباره توسعه و تأثیر فناوری‌های پیشرفته، به‌ویژه فوران داده‌ها، بر ماهیت روابط بین‌الملل، پویایی قدرت و ژئوپلیتیک ارائه می‌دهد. هدف این پژوهش بررسی چگونگی تأثیر هوش مصنوعی بر روابط بین‌الملل و شکل‌گیری دوره‌ای است که از آن با عنوان «عصر ژئوداده» یاد می‌شود. پرسش اصلی این است که با توسعه و فراگیری هوش مصنوعی و ظهور عصر فوران داده‌ها چه تغییراتی در روابط بین‌الملل و سازوکار تولید قدرت به وجود آمده است؟ فرضیه پژوهش این است که هوش مصنوعی با تغییر پویش‌های قدرت از شکل سنتی به حاکمیت الگوریتمی، به ایجاد «حاکمیت ژئوداده» انجامیده که روابط بین‌الملل را به سمت یک چشم‌انداز تکنو-ژئوپلیتیک تغییر داده است. این پژوهش با استفاده تبیین داده‌های کیفی گردآوری شده که سرمایه‌گذاری‌های کلان کشورهای قدرتمند در حوزه هوش مصنوعی، علاوه بر تشدید رقابت‌های جهانی، به تحولاتی در اقتصاد سیاسی بین‌الملل و ژئوپلیتیک منجر شده است. این تغییرات، به‌ویژه در زمینه امنیت و مدیریت اطلاعات، نقش فزاینده‌ای در سیاست‌گذاری‌های جهانی یافته‌اند.

کلمات کلیدی