سیاست جنایی مشارکتی در ایران یک راهبرد آزمون شده برای پیشگیری از جرایم است. در همین ارتباط در حوزه‌های مختلفی سیاست جنایی مشارکتی می‌تواند راهبرد پیشگیری از جرایم را سرعت ببخشد. بر همین اساس هدف این پژوهش تحلیل نقش دولت و حاکمیت؛ جامعه مدنی و مشارکت مردمی در پیشگیری از جرایم اقتصادی است. در این پژوهش از روش آمیخته (اسنادی/ کمی) استفاده شده است. در بخش اسنادی با استفاده از دانش نظری موجود و تحقیقات پیشین نقش عوامل سه گانه دولت و حاکمیت؛ جامعه مدنی و مشارکت مردمی در پیشگیری از جرایم اقتصادی شناسایی شده است و سپس در بخش کمی پژوهش که کار میدانی بر روی داده‌های اسنادی انجام شده و ضمن سنجش اثرگذاری متغیرهای مستقل بر وابسته، روابط موجود در مدل نیز با استفاده از مدلسازی معادله ساختاری آزمون شده است. نتایج تحلیل نشان می‌دهد که جرایم اقتصادی در کشور از سه طریق دولت و حاکمیت؛ جامعه مدنی و مشارکت مدنی قابل پیشگیری هستند و سیاست جنایی مشارکتی به عنوان ابزاری موفق برای پیشگیری از جرایم اقتصادی است. در بخش کمی نیز نتایج نشان داده است که جامعه مدنی بر تبیین پیشگیری از جرایم اقتصادی با ضریب 72/0 اثر مستقیم و معناداری دارد و بعد از آن دولت و حاکمیت با ضریب 54/0 نیز اثر مستقیم و معناداری بر پیشگیری از جرایم اقتصادی داشته و در نهایت اثر مشارکت مردمی بر پیشگیری از جرایم اقتصادی با ضریب 40/0 اثر مستقیم و معناداری داشته است.

کلمات کلیدی