تجربة یک رابطه‌ی سالم و ماندگار، حاصل تأثیر متقابل بین عوامل روان‌شناختی درونی و کیفیت تعاملات بین فردی است. هدف پژوهش حاضر تدوین مدل سرخوردگی زناشویی بر اساس سبک های پردازش حسی با میانجی‌گری ظرفیت ذهنی‌سازی بود. بدین منظور از بین زنان و مردان متأهل شهر مشهد، 409 نفر به روش نمونه گیری در دسترس داوطلبانه انتخاب شدند. در این پژوهش از طرح توصیفی – همبستگی مبتنی از نوع تحلیل مسیر استفاده شد. شرکت کنندگان به پرسشنامه‌های سرخوردگی زناشویی Kayser (1993)، پرسشنامه عملکرد بازتابی Fonagy et al. (2016) و پرسشنامه سبک­های پردازش حسی Brown and Dunn (2002)پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و AMOS و در چارچوب مدل‌سازی معادلات ساختاری (SEM) تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد سبک پردازش حساسیت‌پذیری‌حسی (132/0) و ظرفیت ذهنی‌سازی (20/0-) دارای اثر مستقیم معنادار بر سرخوردگی زناشویی بودند. همچنین سبک جستجوگری حسی (041/0-)، ثبت پایین (040/0)، اجتناب‌گری حسی (058/0-) و حساسیت‌پذیری‌حسی (028/0-) به واسطه ظرفیت ذهنی‌سازی اثر غیرمستقیم و معناداری بر سرخوردگی زناشویی داشتند. یافته‌ها حاکی از آن است که توجه به سبک‌های پردازش حسی و ظرفیت ذهنی‌سازی می‌تواند درک عمیق‌تری از فرایندهای روان‌شناختی مؤثر بر کیفیت روابط زناشویی فراهم آورد و مبنایی برای طراحی مداخلات پیشگیرانه و درمانی باشد.

کلمات کلیدی