ژههای پرکاربرد در قرآن کریم است و جایگاه مؤثری در آیات اعتقادی و » ظن « واژه ،» ظن « اخلاقی دارد. در برخی از آیات قرآن کریم، نظر مفسران در خصوص معنای واژه محل نزاع است. یکی از آیات مورد بحث، آیه 46 سوره بقره است که در خصوص ظن خاشعان به ملاقات رب است. در این خصوص مفسران دارای سه دیدگاه کلی هستند. اکثر مفسران ظن را به معنای یقین و برخی دیگر آن را گمانِ متمایل به یقین میدانند و گروه سوم، ظن در آیه مورد بحث را حمل بر ظاهر میکنند. هر کدام از این سه دیدگاه از سوی مفسران با استدلالاتی همراه است که بیان و نقد آن دارای اهمیت است و ثمرات اعتقادی و اخلاقی متعددی دارد. در پژوهش حاضر به روش تحلیلی توصیفی و به استناد منابع کتابخانهای به این پرسش اساسی پاسخ داده میشود در آیه ۶ سوره بقره چیست. آنچه از ۴ » لقاء رب « و ظرف تحقق » ظن « که مفهوم واژه در بستر دنیا برای خاشعان » لقاء رب « ظاهر این آیه به دست میآید، این است که بر معنای ظاهریاش » ظنّ « محقق شده است و ازاینرو هیچ محذوری برای حمل واژه وجود ندارد. دلایل این برداشت از آیه ع وه بر ناتمامی و نقدپذیر بودن ا » گمان « یعنی دیدگاههای گذشته، عبارت است از: حداقلی بودن توصیف خداوند از نمازگزاران در آخرت؛ مطابقت ظن خاشعان به لقاء رب در » لقاء رب « خاشع در صورت تحقق بستر دنیا با ویژگی خشوع ایشان و وقوع لقاء رب در نماز خاشعان.

کلمات کلیدی