سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای استرس و افسردگی پس از زایمان، عوارض و هزینه‌های ناشی از آن برای مادر، کودک، خانواده و جامعه و همچنین در معرض خطربودن زنان نخست‌باردار برای ابتلا به این اختلالات، انجام اقدامات پیشگیرانه برای کاهش استرس و افسردگی پس از زایمان در این گروه ضروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مشاوره فردی ماما با رویکرد گمبل بر استرس و افسردگی پس از زایمان در زنان نخست‌باردار انجام شد. مواد و روش‌‌ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1397 بر روی60 زن نخست باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد انجام شد. درگروه مداخله، مشاوره با استفاده از استراتژی گمبل بصورت انفرادی طی سه جلسه قبل از زایمان و یک جلسه پس از زایمان انجام گردید و برای گروه کنترل، مراقبت‌های روتین دوران بارداری صورت گرفت. اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه مشخصات دموگرافیک و پرسش‌نامه استرس و افسردگی 21DASS جمع‌آوری گردید. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و آزمون‌های توصیفی و تحلیلی انجام شد و سطح معناداری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: اقبل از مداخله، میانگین و انحراف معیار نمره استرس و افسردگی مادران مورد مطالعه در دو گروه مداخله تفاوت آماری معنا‌داری نداشت و دو گروه همگن بودند. بعد از مداخله، میانگین و انحراف معیار نمره استرس مادران در گروه مداخله 4/1±0/8 و در گروه کنترل 5/3±0/10 و تفاوت آماری معناداری بین دو گروه وجود داشت (003/0= P). بعد از مداخله میانگین و انحراف معیار افسردگی مادران مورد مطالعه در گروه مداخله 6/0±3/7 و در گروه کنترل 2/2±0/8 بود. آزمون من ویتنی این تفاوت را معنا‌دار نشان نداد (331/0= P). نتیجه‌گیری: مشاوره با رویکرد گمبل منجر به کاهش اضطراب پس از زایمان در زنان نخست باردار می‌شود. این مشاوره می‌تواند به ‌عنوان روشی موثر برای پیشگیری و مداخله زودهنگام در جهت سلامت روان مادران در دوران بارداری و پس از زایمان مورد استفاده قرار گیرد.

کلمات کلیدی