این پژوهش به بررسی دیدگاه‌های مخالف و موافق تحقق هوش مصنوعی قوی از منظر آموزه‌های قرآنی می‌پردازد. مخالفان با استناد به آیاتی از قرآن کریم هوش مصنوعی قوی را مصداق شرک در خالقیت، ابزار گمراهی، خداانگاری انسان، تغییر در خلقت الهی، تعدی به حیطه الهی و نقض کرامت و خلافت الهی انسانی می‌دانند. در مقابل، موافقان با ارائه تفاسیری دقیق‌تر از همان آیات و کاربست اصول فلسفه اسلامی نشان می‌دهند که هوش مصنوعی قوی با آموزه‌های قرآنی سازگار است. آنها استدلال می‌کنند که خلق به معنای ابداع از عدم، مختص خداوند است و آنچه انسان انجام می‌دهد، دخل و تصرف در مخلوقات الهی است که طبق آیات قرآن منعی ندارد. در باقی موارد نیز، اغلب استدلال‌های مخالفان بر برداشت‌های محدود یا قرائت‌های خاصی از آیات قرآن استوار است. نتایج پژوهش نشانگر آن است که میان هوش مصنوعی قوی و آموزه‌های قرآنی تعارض ذاتی وجود ندارد، بلکه این فناوری می‌تواند در چارچوب ارزش‌های اسلامی در خدمت بشریت قرار گیرد.

Keywords