بدن دال مرکزی رخدادهای عاشقانه در اشعار شاملوست.ابژۀ بدن ما را به طرحواره های ذهنی شاملو دربارۀعشق می رساند.پس از استخراج استعاره های عشق در سرتاسر آثارش،چهار دورۀ شاعری برای او تعیین کردیم.این دوره ها در عین تداخل نسبی، حاکی از گسستها و چرخشها در ذهنیت عاشقانۀاوست. وجه تمایز این مقاله در تمرکز بر استعاره های بدن است و دوره بندی زندگی هنری او نیز بر همین اساس صورت گرفته است.شاملوی نخست گرایش چندانی به عشق بدنمندانه ندارد، شاملوی دوم سعی می کند میان عشق بدنمندانه و اندیشه های سیاسی ـاجتماعی تناسب و توازن ایجاد کند.او در این مرحله ًتدریجا از ذهنیت عاشقانۀ سنتی به طرف ذهنیت عاشقانۀ مدرن تغییر مسیر می دهد. شاملوی سوم در صدد تلفیق دو ساحت عاشقانه پرازی و سیاسی سرایی است و سرانجام به شاملوی چهارم می رسیم که در جدال میان عشق و مرگ دست و پا می زند. این جدال تا آخرین روزهای بودن و سرودن در ذهن و زبانش جریان دارد

کلمات کلیدی