مقدمه و هدف: بیماران به دنبال تعامل با جامعه­ای از بیماران با مشکلات مشابه، هم برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات بالینی و هم برای ارائه و دریافت پشتیبانی هستند و شبکه­های اجتماعی مجازی یکی از این بسترهای تعامل هستند. از این رو، هدف از پژوهش حاضر مطالعه تعیین ارتباط حضور در شبکه­های اجتماعی با خودمدیریتی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پیمایشی است. جامعه پژوهش مراجعان کلینیک تخصصی دیابت ایران واقع در شهر مشهد بودند که تعداد 181 پرسشنامه از نمونه پژوهش گردآوری شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه­ای محقق ساخته بر اساس پژوهش­های پیشین بود که روایی آن با نظر متخصصان و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین استفاده از شبکه­ های اجتماعی و خود مدیریتی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 رابطه معناداری نداشت. البته 1/37 درصد از تغییرات \\\"خود مراقبتی دیابت\\\" از طریق استفاده از شبکه های اجتماعی تعیین شد. نتیجه گیری: نحوه استفاده بیماران از شبکه‌های اجتماعی عاملی بسیار مهم است. لیکن، بسیاری از شبکه‌های اجتماعی عمومی، ممکن است فاقد محتوای تخصصی و آموزشی باشند که به خودمدیریتی دیابت کمک کند. برای افزایش خودمدیریتی، بیماران به اطلاعات تخصصی و منابع آموزشی نیاز دارند که باید توسط مراجع رسمی در بستر شبکه­های اجتماعی ارائه شود.

کلمات کلیدی