طراحی لرزهای سازهها با هدف دستیابی به سطح عملکردایمنی جانی،مستلزم ورود سازه به ناحیه رفتار غیرخطی است. در این شرایط، بروز تغییرشکلهای ماندگار میتواند بازسازی سازه را غیراقتصادی ساخته و در مواردی، تخریب کامل آن را ضروری نماید.در این راستا، سیستمهای مرکزگرا بهعنوان راهکاری نوین جهت کاهش خسارات ناشی از زلزله معرفی شدهاند. یکی از پیشرفتهترین این سیستمها، دیوار برشی فوالدی مرکزگرا است که بهعنوان یک سیستم تابآور لرزهای،مورد توجه گستردهی پژوهشگران قرار گرفته و مطالعات متعددی پیرامون آن انجام شده است.با وجود نقش مهم اندرکنش خاک و سازه درپاسخ دینامیکی سازهها،اغلبمطالعاتپیشیندر زمینهی دیوارهای برشی فوالدی مرکزگرا،فرض تکیهگاه صلب را لحاظ کردهاند.در این پژوهش، اثر اندرکنش خاک و سازه بر رفتار لرزهایسیستمدیوار برشی فوالدی مرکزگرا با بهرهگیری از روش پارامتر-متمرکز بنیادی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، سه سازهی۵،۷و1۰طبقه تحت تأثیر شتابنگاشتهای مختلف، با بهرهگیری از تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانیغیرخطیارزیابی شدهاند.نتایجنشان میدهدکه اندرکنش خاک و سازه منجر به غییراتقابلتوجهیدر جابهجاییهاینسبیو جابهجاییهاینسبیپسماند طبقات شده است. بهطور مشخص، در اثر حضور اندرکنش خاک و سازه، بیشینهیمقادیرمیانهی جابهجایی نسبیطبقات بهترتیبدر سازههای5،7و10طبقه به میزان7،%31% و38% کاهشیافتهاست. همچنین،بیشینهیمقادیرمیانهیجابهجایی نسبیماندگار نیزبه ترتیببا کاهش50،%54% و51% همراه بوده است.

کلمات کلیدی