بر اساس استاندارد فائو به میزان آب مصرف شده توسط مزرعة‌ پوشیده از گیاه مرجع(‌چمن) در یک دوره زمانی مشخص و بدون تنش آبی تبخیر-تعرق گیاه مرجع (ETo) گویند. این پارامتر به ‌دو روش مستقیم (لایسیمتری) و غیر مستقیم (معادلات تجربی) برآورد می‌شود. به‌دلیل عدم وجود داده‌های دقیق لایسیمتری در استان گلستان و معرفی روش فائو-پنمن-مانتیث (F-P-M) به‌ عنوان روش استاندارد مرجع از سوی بسیاری از محققین و مؤسسات تحقیقاتی جهانی، روش مزبور به‌ عنوان معیار ارزیابی روش‌های مختلف تشعشعی و رطوبتی در ایستگاه‌های سینوپتیک گرگان، گنبد و مراوه تپه (واقع در استان گلستان مورد استفاده قرار گرفت. در این ارزیابی داده‌های هواشناسی در سه وضعیت اصلاح نشده و اصلاح شده در شرایط محلی و جهانی (ضرایب اصلاح داده ها با استفاده از ضرایب به دست آمده به ترتیب برای منطقه مورد نظر و تمسگن)بکار گرفته شدند. نتایج نشان دادکه روش‌های تشعشعی ماکینک، تورک، جنسن-هیز و تابشی (دورنباس- پروت) به ترتیب مقدار ETo مناسب‌تری را در منطقه برآورد می‌نمایند. اصلاح داده‌ها در ایستگاه‌های گرگان و گنبد تأثیر قابل توجهی بر نتایج ندارد. لیکن در مراوه تپه می‌تواند آن‌ها را تا حدود 15% بهبود بخشد. با قرار دادن مقادیر ETo روزانه به دست آمده (از همه این روش‌ها در ایستگاه‌های گرگان و گنبد و روش جنسن-هیز در مراوه تپه) در معادله همبستگی بین روش های مورد نظر و روش استاندارد، مقدار ETo قابل قبولی نسبت به روشF-P-M تخمین زده شد، به طوریکه اختلاف آنها در ایستگاههای گرگان و گنبد حدود 2 تا 3% و در مراوه تپه حدود 9% بود. روش‌های رطوبتی (پاپاداکیس و ایوانف) در استان گلستان از کارایی مناسبی برخوردار نبوده، لیکن اگر مقادیرETo به دست آمده از این روش‌ها توسط معادله همبستگی مناسبی ( بین مقادیر روش استاندارد و مقادیر روش های مورد نظر) در ایستگاه های گرگان و گنبد تصحیح شوند، می‌توان از این روش ها استفاده نمود، به طوریکه شیب معادله ناشی از مقادیر تصحیح شده از این روش با مقادیر ETo استاندارد به حدود 99/0 و 025/1 رسید. از نتایج این تحقیق می توان برای نقاطی از استان که دارای اقیمی مشابه هر یک از این ایستگاهها می باشند استفاده نمود.

کلمات کلیدی