تغییر بنیادی در جهان بینی بشر ، طی دو قرن اخیر و تحول اساسی نظریه های علمی - فلسفی از مفهوم ثبات به مفهوم تغییر دائمی و نسبیت همه واقعیتهای خارجی و تلقی ماده به عنوان مبنای هستی همه از یک سو ، وقایع سیاسی جهان بخصوص وقایع نیمه اول قرن بیستم از سوی دیگر ، زمینه فکری را برای پذیرش عقیده و بیهودگی و بیهدفی وجود و عالم و اعتقاد به تابعیت قهری و جبری انسان در برابر عوامل فیزیکی ، محیطی ، مادی و روانی فراهم ساخت . محصول چیرگی این عقیده بر اندیشه ذهن بشر بیگانگی او از خویش و از معنویت و از عالم خارجی و واقعی بود ...

کلمات کلیدی