زمان ، پدیده ای است که ماهیت معماگونه اش همواره اندیشه بشر را به خود مشغول داشته است ؛ چه به لحاظ چیستی و مفهوم آن که فلاسفه و اندیشمندان را برای ارائه تفسیر و تعریفی پذیرفتنی به مبارزه طلبیده و چه به جهت تاثیر آن بر انسان و سرنوشت او که مایه نگرانی و گاه هراس بشر بوده است . شعر از آن رو که آینه روح و قلب انسان است این نگرانی و ترس را منعکس ساخته ، ضمن آن که دریافت شاعر را از زمان و گذر آن و از تاثیری که بی ثباتی اجتناب ناپذیر و تغییر مستمر زمان بر اندیشه و ادراک باطنی او دارد نیز به تصویر کشیده است ...

کلمات کلیدی