عنوان : ( شطح: سرریزهای روح بر زبان )
نویسندگان: محمد تقوی ,
دانلود فایل برای اعضای دانشگاهبر اساس تصمیم نویسنده مقاله دسترسی به متن کامل برای اعضای غیر دانشگاه ممکن نیست
چکیده
شطح در اصطلاح صوفیان سخنی وجدآمیز است که از اهل معرفت به اضطرار و اضطراب صادر می شود. این اصطلاح از حیث زبانی و معرفتی و دینی در معرض نقد و تحلیل های مختلفی قرار گرفته است. در این مقاله با استناد به اقوال گذشتگان درباره شطح، دیدگاه های معاصران نیز مورد توجه قرار گرفته است و به موضوعاتی از جمله: عوامل ابهام و متناقض نمایی شطح، نسبت شطح با شعر و حقیقت و تجربه عرفانی، امکان یا عدم امکان شرح شطح، عاطفی یا معرفتی بودن شطح پرداخته شده است. اگر شطح مقوله ای اعتقادی و مبین حقیقت عرفانی است، چرا شرح و تفسیر آن دشوار است؟ و اگر مقوله ای زبانی و هنری است، چرا در رد و قبولش این همه سخن گفته اند؟ به نظر می رسد ابتنای شطح بر ذوق باعث شده است که این نوع سخن هم واجد ویژگی های بیان شعری باشد و هم با آثار دینی و عرفان تعلیمی همانندی هایی داشته باشد. با این تفاوت که در اغلب موارد ابهام یا متناقض نمایی سخن شاعر قصدی و ارادی است اما ابهام شطح ناخواسته و ناگزیر است. گفتن شطح و درک آن نیاز به تجربه ها و کیفیت های روحی ویژه ای دارد. توجیه شطح بیشتر از شرح آن مورد توجه قرار گرفته است.
کلمات کلیدی
شطح؛ زبان؛ تصوف؛ تجربه عرفانی؛ شعر؛ رمز؛ متناقض نما
@article{paperid:203467,
author = {تقوی, محمد},
title = {شطح: سرریزهای روح بر زبان},
journal = {دانشکده ادبیات و علوم انسانی - دانشگاه خوارزمی},
year = {2007},
volume = {14},
number = {55},
month = {March},
issn = {1753-1532},
pages = {38--71},
numpages = {33},
keywords = {شطح؛ زبان؛ تصوف؛ تجربه عرفانی؛ شعر؛ رمز؛ متناقض نما},
}
%0 Journal Article
%T شطح: سرریزهای روح بر زبان
%A تقوی, محمد
%J دانشکده ادبیات و علوم انسانی - دانشگاه خوارزمی
%@ 1753-1532
%D 2007
