هدف این مقاله ارائه یافته های جدید عصب شناختی در مورد تفاوت یادگیری زبان اول و دوم است. در عین حال در این تحقیق از منبع داده دیگری که در مورد تفاوت زبان اول و دوم وجود دارد، یعنی بررسیها انجام گرفته روی بیماران مبتلا به انواع زبان پریشی، نیز بهره گرفته شده است. برخی از سوالاتی که در این حوزه مطرح است و در این مقاله سعی می شود به انها پاسخ داده شود به قرار زیراست : 1. آیا جایگاهای زبان اول و دوم در مغز یکی هستند؟ 2. اگر پاسخ سؤال اول مثبت است آیا شیوه استفاده از این جایگاهها یکسان است؟ 3. آیا یافته های عصب شناختی مؤید تاثیر عواملی چون سن و محیط یادگیری و میزان تسلط یادگیرندگان در یادگیری زبان دوم هستند؟ با توجه به دادههایی که تاکنون ارائه شده به نظر می رسد پاسخ سؤال اول مثبت باشد گر چه تفاوتهای جزئی در مناطق فعال شده در مغز در مورد زبان اول و دوم مشاهده شده است اما این تفاوتها بسیار کمتر از حد پیش بینی شده بوده است. اما پاسخ سؤال دوم منفی است. معلوم شده است که تفاوتهایی درنوع عملکرد و میزان فعالیت این مناطق در مورد زبان اول و دوم وجود دارد. در مورد پاسخ بخشی ازسؤال سوم که در مورد اهمیت سن یادگیری در یادگیری زبان دوم است باید گفت که نقشه های مناطق فعال شده در مغز یادگیرندگان خردسال زبان دوم و یادگیرندگان بزرگسال زبان دوم تفاوتی را که عملا بین این دو گروه از یادگیرندگان مشاهده می شود نشان نمی دهد. اما نتایج حاصل ازتصویر برداریهای عصبی نشان دهنده تفاوت زبان اول و دوم با توجه به محیط یادگیری این زبانها و میزان تسلط افراد دوزبانه بر زبانهای اول و دومشان است.

کلمات کلیدی