در این تحقیق امکان آلودگی به ویروس کوتولگی پیسه ای بادنجان در استان های خراسان شمالی و رضوی در سال 1383 مورد بررسی قرار گرفت. جهت تعیین دامنه میزبانی طبیعی ویروس در این دو استان، از مزارع گیاهان مختلف بویژه خانواده های سیب زمینی و کدوییان در شهرستان مشهد، نیشابور، تربت جام، جیم آباد،‌ فریمان، سرخس، چناران، قوچان و بجنورد بازدیدهایی به عمل آمد. در شرایط مزرعه، از گیاهانی که دارای علایم کوتولگی،‌بد شکلی برگ و زردی رگبرگ بودند، نمونه گیری به عمل آمد و جهت انجام آزمون های سرولوژیکی مانند الایزا و نشت دو طرفه در آگار از آنتی سرم اختصاصی ویروس استفاده شد. راندمان انتقال مکانیکی و تعیین دامنه میزبانی ویروس نیز در شرایط گلخانه بر روی 16 گونه و واریته گیاهی بررسی شد. نتایج این تحقیق آلودگی قطعی را در استان های خراسان شمالی و رضوی به ویروس کوتولگی پیسه ای بادنجان مورد تایید قرار می دهد و دامنه میزبانی طبیعی ویروس در استان خراسان شمالی محدود به بادنجان بود و در استان خراسان رضوی شامل گوجه فرنگی، بادنجان و سیب زمینی می شد. بیشترین آلودگی مربوط به شهرستان نیشابور بود و در شهرستان های سرخس و تربت جام در نمونه های جمع آوری شده آلودگی مشاهده نشد. نتایج آزمون سرولوژیک نشت دو طرفه در آگار برای جدایه های شناسایی شده ویروس از مناطق و میزبان های مختلف نشان داد که در استان های خراسان شمالی و رضوی احتمالا تنها یک سروتیپ ویروس به طور فعال وجود دارد.

کلمات کلیدی