کمبود آب در شرایط کنونی یک موضوع بحرانی و حیاتی برای بیشتر کشورهای واقع در مناطق خشک و بیابانی است. این پژوهش به منظور بررسی پاسخ های مورفولوژیک و فیزیولوژیک سبزفر ش ه ای بومی و خارجی تحت تنش خشکی, به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی نامتعادل در سال ۱۳۸۵ به و ‘باربال’ ۴ از Festuca arundinacea Schreb. اجرا درآمد. دو رقم از سبزفرش های خارجی (‘استارلت’ ۳ از از شهرستان قوچان در شش سطح آبیاری (Festuca arundinacea) و یک توده بومی ( Lolium perenne L. ۱- تنش متوسط ( ۵۰ % ظرفیت زراعی)، ۲- تنش شدید ( ۲۵ % ظرفیت زراعی)، ۳- آبیاری و رشد دوباره از تیمار ۵ که به عنوان شاهد همزمان با هریک از (Fc) ۲۵ % ظرفیت زراعی و به همراه سه گروه از گلدان ها ی آبیاری کامل سه سطح تنش نمونه برداری شدند، تیمارهای این آزمایش را تشکیل می دادند. نتای ج نشان داد ک ه توده بومی چمانواش بلند تحت تنش شدید خشکی با ۱۵ برابر افزایش نسبت به شاهد، بیشترین میزا ن پرولی ن ۶ را در خود ۸۱ % بالاترین مقادیر محتوای نسبی آب برگ را به خود / انباشته کرد که در نتیجه آن می توانست با میانگین ۲ اختصاص دهد. همچنین از نظر نشت الکترولیتی از یاخته ها نیز مشخص شد که سبزفرش های تجاری چم انواش بلند و چچم به ترتیب با ۳۸ % و ۴۸ % در مقایسه با توده بومی خسارت بیشتری را متحمل شدند. ویژگی های فیزیولوژیک یاد شده به همراه افزایش ۸۵ % نسبت ریشه به شاخساره در توده بومی، این سبزفرش را در برابر تنش های شدید خشکی بسیار مقاوم نشان داد.

کلمات کلیدی