هدف از این تحقیق مقایسه نگرش، گرایش و سطح مهارت دانشجویان تحصیلات تکمیلی تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی نسبت به فناوری اطلاعات است. به همین منظور تعداد 297 دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد (39 دانشجوی تربیت بدنی و 258 دانشجوی غیر تربیت بدنی) به طور تصادفی با تخصیص متناسب در هر طبقه انتخاب و به پرسشنامه تجدید نظر شده سنجش نگرش و مهارت فناوری اطلاعات دانشجویان تحصیلات تکمیلی، ساخته شده توسط مرکز آموزشی مطالعات کاربردی پاسخ دادند. روایی پرسشنامه توسط متخصصین و پایایی آن نیز در یک مطالعه مقدماتی 79/0 تعیین گردید. داده های بدست آمده بوسیله آزمون t گروه های مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد که تعداد 4/78 درصد دانشجویان تربیت بدنی و 1/60 درصد دانشجویان غیر تربیت بدنی دارای رایانه شخصی هستند. میانگین مربوط به سطح مهارت دانشجویان نسبت به فناوری اطلاعات، برای دانشجویان غیر تربیت بدنی 06/5 و برای دانشجویان تربیت بدنی 93/4 بدست آمد. مهمترین مانع دانشجویان تربیت بدنی در استفاده از رایانه و فناوری های رایج، نداشتن مهارت های لازم است. بین دانشجویان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی در مدت زمان استفاده از وسایل الکترونیکی برای انجام فعالیت های کلاسی و تحقیقی تفاوت وجود دارد. بین سطح مهارت دانشجویان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی در ارتباط با فناوری اطلاعات تفاوت معنی داری مشاهده نشد. به نظر می رسد چالش اساسی برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی تربیت بدنی در این برهه زمانی، نداشتن مهارت های لازم برای استفاده بهینه از فناوری اطلاعات است که لزوم برگزاری کارگاه ها و دوره های تخصصی را برای آنان یادآور می شود.

کلمات کلیدی