چکیده: زمینه: نقش ویژگی های عصب روانشناختی والدین در بروز اختلالات یادگیری کودکان در پژوهش ها کمتر مورد توجه قرار گرفته است، محیط خانواده در تحول جنبه های روانشناختی کودکان بعنوان عامل کلیدی بشمار می رود. در این میان رابطه مادر و کودک از اهمیت ویژه ای برخوردار است و ویژگی های عصب روانشناختی مطلوب ونامطلوب در یکی در دیگری نیز تأثیر می‌گذارد، و تأثیر تعاملی آنها بر یکدیگر غیر قابل اجتناب می باشد. هدف: در این پژوهش مقایسه حرمت خود مادران کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری با حرمت خود مادران کودکان عادی می باشد. مواد و روشها: 36 مادر کودک مبتلا به اختلالات یادگیری و 34 مادر کودک عادی به طور تصادفی انتخاب شدند و هر یک پرسشنامه 58 سؤالی حرمت خود کوپراسمیت را تکمیل نمودند.برای بررسی نرمال بودن یافته های دو گروه، از آزمون کلدگروف- اسمیرنوف استفاده شد که برای مادران کودکان مبتلا به SLD، 0.917P= و مادران کودکان عادی 0.313P= بدست آمد. لذا با توجه به نرمال بودن نمرات حرمت خود در دو گروه، در این پژوهش برای مقایسه میانگین نمرات از آزمون مستقل با 0.05 α=استفاده شد. نتیجه : نتایج حاصل از یافته های آماری در تأیید فرضیه نشان داد که به طور کلی مادران کودکان عادی از حرمت خود بالاتری نسبت به مادران کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری برخوردارند (0.002=p، 68=df، 3.18- =t). بحث: با توجه به گفته کوپراسمیت :\"حرمت خود هسته مرکزی جنبه‌های روانشناختی آدمی است که او را از اضطراب محافظت می ‌نماید و نسبت به آسیب پذیری و فناپذیریش آگاه می‌گرداند\"، این مطالعه نشان داد که در مادران کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری نقص حرمت خود وجود دارد. از این‌رو مداخلات درمانی به منظور افزایش حرمت خود مادران ضروری به نظر می‌رسد. کلید واژه ها: حرمت خود، مادران، اختلالات یادگیری، کنش عصب شناختی

کلمات کلیدی