مخاطرات طبیعی نظیر سیل، زلزله گردباد و... در طول دوران حیات کره زمین همواره وجود داشته است. در دهه های اخیر علی رعم پیشرفتهای علمی و تکنولوژیکی گسترده در پیش بینی حوادث، ساختمان سازی و مدیریت بحران، مخاطرات همچنان هزینه های سنگینی را به جوامع انسانی وارد می سازند. اهمیت بسیاری از مخاطرات طبیعی به گونه‌ای است که برای پیش بینی مکان وقوع، شدت و دامنه اثر گذاری آنها، نیازمند لایه های مختلف اطلاعاتی می باشیم. نواحی آسیب پذیر شهرها از جمله مناطقی هستند که می توان با شناخت، پهنه بندی و سیاست گذاری درست در آنها زمینه کاهش اثرات منفی ناشی از مخاطرات را فراهم آورد. این موضوع بویژه در ایران که شهرها از بافت های نا متجانس و در عین حال کهنه ای برخوردارند از اهمیت بالایی برخوردار است. براساس مطالعات انجام گرفته مشهد از نظر زلزله خیزی در منطقه ای با خطر متوسط قرار گرفته است و از این نظرتحلیل میزان آسیب پذیری فیزیکی – کالبدی آن در برابر زلزله ضروری می باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی– تحلیلی وهمبستگی بوده و سعی شده است با استفاده از شاخصها و متغیر های طبیعی، کالبدی، تاسیسات و امکانات مهم حیاتی، جمعیتی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی، نقشه پهنه بندی محدوده های آسیب پذیر در برابر مخاطرات طبیعی تهیه شده تا امکان اتخاذ راهکارهای لازم در حوزه سیاست گذاری مدیریت شهری میسر گردد. نتایج این مطالعه ضمن بازشناسی روش و مدل کاربردی تحلیل آسیب پذیری بافتهای شهری، چارچوب اقدامات اجرایی موثر را نیز جهت شبیه سازی کاربرد مدل در بافتهای مشابه فراهم خواهد آورد.

کلمات کلیدی