هدف از این تحقیق، مطالعه اثر محیط کشت های مختلف بر روی حلالیت پلی-ال-آرژینین و رشد باکتری Escherichia coli O157:H7 و همچنین بررسی فعالیت ضدباکتریایی پلی-ال-آرژینین بر روی این باکتری در محیط کشت های PBS و TSB حاوی 0.1% گلوکز و پپتون است. بدین منظور رشد 24 ساعته باکتری در هریک از محیط کشت های مورد آزمایش TSB ، محیط کشت های حاوی مخلوط پپتون-گلوکز، پپتون- عصاره مخمر، پپتون-گلوکز- نمک، پپتون- عصاره مخمر- نمک، PBS و PBS ،LB با درصد های مختلف از پپتون و گلوکز و همچنین برهمکنش هر یک از محیط های مذکور با پلی-ال-آرژینین (با غلظت 0.25mg/ml) بررسی شد. نتایج نشان داد که باکتری در محیطهای PBS و LB ،TSB با درصد بالایی از پپتون (بیش از 0.1%) به خوبی رشد نموده و پلی-ال-آرژینین در این محیط ها رسوب می کند. به نظر میرسد که رسوب مشاهده شده به دلیل برهمکنش پلی -ال-آرژینین با اجزای با بار منفی محیط کشت است. در محیط کشت PBS که حاوی 0.1% پپتون و 0.1% گلوکز بود رشد باکتری و عدم تشکیل رسوب پلی-ال-آرژینین مشاهده شد . حداقل غلظ ت ممانعت کننده از رشد MIC پلی -ال-آرژینین در این محیط کشت بدست آمد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که اجزای محیط کشت، تاثیر قابل ملاحظه ای نه تنها بر روی 0.01562mg/ml رشد باکتری بلکه حلالیت پلی-ال-آرژینین و فعالیت ضدمیکروبی آن دارد.

کلمات کلیدی