هدف از تحلیل قابلیت فرآیند برآورد، کنترل و کاهش تغییرپذیری محصولات صنعتی می باشد. در روش کلاسیک برای برآورد فرآیند شاخص های قابلیت1،PCI، داده ها باید از فرآیند تحت کنترل جمع آوری شده، مستقل و هم توزیع (نرمال) باشند. در عمل ممکن است برخی از مقادیر خارج از حدود کنترل باشد، در این حالت، محصولات صنعتی درگیر فرآیندهای غیرنرمال می باشند. بنابراین استفاده ی PCIها براساس فرضیه ی نرمال منجر به نتایجی گمراه کننده خواهد شد. در دهه های اخیر تعدیلات و تعمیم های فراوانی برای روش کلاسیک در برآوردPCI، برای حل مسأله ی غیرنرمال بودن داده های مشخصه های کیفیت، پیشنهاد گردیده است. دو رهیافت کلی، برای برآورد PCIهای فرآیند غیرنرمال وجود دارد. روش متداول، تبدیل داده های غیرنرمال به نرمال توسط روش های تبدیل، سپس کاربرد روش قراردادی نرمال، جهت محاسبه ی PCIهای داده های تبدیل یافته می باشد که روش آسان و درستی است. تبدیل جانسون و تبدیل باکس-کاکس معرف رهیافت اول خواهند بود. رهیافت دیگر استفاده از صدک های توزیع غیرنرمال می باشد. روش دوم در اجرا و کاربرد آسان نیست و انحراف در برآورد توزیع فرآیند بر کاراییPCIهای برآورد شده تأثیرگذار است(مانند روش کلمنت3 1989). به دلیل کاربرد گسترده فرآیند شاخص های قابلیت مانند C_p، C_pkو C_pm در صنایع ساخت، برای ارزیابی و برآورد تصمیم خرید، به این مبحث مهم نیز می پردازیم. در این راستا وو و کو (2004) 3به برآورد حجم تقریبی حجم نمونه ی مورد نیاز، جهت دستیابی به کران اطمینان مطلوب با سطح اطمینان مشخص شده، برای استنباط شاخص های فوق پرداختند.

کلمات کلیدی