هدف: هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر سبکهای شناختی بر قضاوت ربط دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد در فرایند گزینش و ارزیابی منابع اطلاعاتی به منظور ارائه راهکارهایی برای بهبود ساختار نظامهای تعاملی بازیابی اطلاعات است. روش شناسی: این پژوهش از نوع کاربردی است و به روش پیمایشی اجرا شده است. جامعه پژوهش را دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد در دو حوزه علوم انسانی/ اجتماعی و علوم پایه/ فنّی- مهندسی تشکیل دادند که بر اساس آزمون تحلیل سبک شناختی رایدینگ در یکی از گروههای کل گرا یا تحلیلی جای گرفتند. داده های این پژوهش از طریق طراحی وظایف کاری شبیه سازی شده و برگزاری جلسات قضاوت ربط به صورت انفرادی گردآوری شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که هرچند بین گروههای تحلیلی و کل گرا در قضاوت ربط منابع اطلاعاتی تفاوتهایی مشاهده شد ، اما این تفاوتها از نظری آماری معنی دار نبود. همچنین علی رغم استفاده بیشتر سبکهای کل گرا از متن کامل، این گروه در ارزیابی منابع تا حدودی مرتبط ناموفق بوده و در بازخورد ربط نیازمند کمک بیشتری از جانب نظام بازیابی می باشند. مساله دیگر اینکه در هنگام قضاوت ربط، توافق در مورد منابع کاملا مرتبط با در نظر گرفتن سبک شناختی افراد، بسیار زیاد بود. به گونه ای که مقالات مرتبط مورد توافق همه گروهها بودند. از سوی دیگر، عدم توافق در مورد منابع اطلاعاتی در بین گروههای مختلف، در مورد منابع تا حدودی مرتبط بود. بر این اساس نظام های بازیابی باید در هنگام ارائه منابع اطلاعاتی به کاربر، تمهیداتی را بیندیشند که بر اساس آن رتبه بندی منابع در بازخورد ربط، حداقل در دو سطح مرتبط و تا حدودی مرتبط با پرسش کاربر به وی ارائه شود. کاربردها: انتظار می رود نتایج این پژوهش بتواند به طراحان وب و موتورهای جستجو برای ایجاد رابط کاربرهای شخصی سازی شده با هدف حمایت از نظامهای بازیابی اطلاعات تعاملی کمک نماید.

کلمات کلیدی