با گسترش روزافزون نقش پول به خصوص بعد از انقلاب صنعتی و تغییر ماهیت آن از یک وسیله مبادله صرف و هم چنین مواجه شدن اقتصاد با شرایط تورمی ، بررسی مجدد مسئله ربا از اهمیت بالایی برخوردار است . در این مقاله که به روش تحلیلی- توصیفی است، سعی گشته از منظر نظریات پولی فریدمن که به پول نقشی فراتر از ابزار مبادله می دهد و برای آن جایگاهی در تابع مطلوبیت مصرف کننده و تولیدکننده در نظر می گیرد، به بیان مسئله ربا متناسب با شرایط اقتصادی- اجتماعی ، از دیدگاه اسلام و قرآن پرداخته شود. نتایج گویای این مطلب است که جبران کاهش قدرت خرید مردم شرعاً قابل توجیه است و در جهانی که تورم در آن فرا گیراست ، حذف بهره حداقل تا سطح جبران تورم مصداق کامل ظلم به قرض دهنده می باشد و هم چنین پول یک عامل تولید است که بر حسب زمان بازده ای مداوم دارد مانند سایر کالاهای سرمایه ای و می توان آن را به عنوان یک ابزار تولید در GDP قلمداد کرد.

کلمات کلیدی