چکیده: در سالهای اخیر روش های زیست فن آوری در علوم زراعی برای افزایش محصولات گیاهی و تولید گونه های جدید گیاهان دستکاری شده به کار می رود و این گیاهان در صنایع مختلف از جمله صنایع غذایی، داروسازی، محیط زیست و .... کاربرد یافته اند. فناوری تولید محصولات دستکاری شده ژنتیکی یا تراریخته از جمله فناوری های مهم و پیشرفته دنیا محسوب می شود که مورد استقبال و توجه ویژه کشورهای بسیار پیشرفته مانند ژاپن، استرالیا، آلمان، فرانسه و اسپانیا و حتی کشورهایی مانند هندوستان، چین، فیلیپین و برخی کشورهای آفریقایی مانند بورکینافاسو و میانمار می باشد. در حال حاضر در 29 کشور دنیا بیش از 50 هزار هکتار سطح زیر کشت محصولات تراریخته ایجاد شده است، به نحوی که تنها در سال 1389 یا 2010 میلادی، 148 میلیون هکتار سطح زیرکشت گیاهان به تولید محصولات تراریخته اختصاص پیدا کرد و هم اکنون بیش از 200 کشور دنیا از ( و ... و جمله ایران مصرف کننده این محصولات تراریخته هستند. مزایایی همچون افزایش راندمان، مقاومت در برابر عوامل نامساعد )نظیر خشکی، آفات گردیده است. از آنجا که تاثیرات سوء احتمالی این محصولات بر اندام های انسانی، GMO کیفیت بالا سبب اهمیت روز افزون محصولات به منظور الزام و اجبار رعایت GMO محیط زیست اکوسیستم طبیعی زمین هنوز کاملا مشخص نیست، یافتن روشهای آنالیز و ردیابی محصولات قوانین برچسب گذاری آنها ضروری می باشد تا مصرف کننده با آگاهی از خطرات احتمالی این محصولات اقدام به انتخاب یا عدم انتخاب این فراورده ها معرفی شود تا شاید راهنمایی برای دست G MO نماید. در این مطالعه سعی بر آن است تا روش های شناسایی و ردیابی محصولات ان بتواند گامی در جهت حفظ ایمنی و حقوق مصرف کننده باشد

کلمات کلیدی