شناخت تنوع زیستی یکی از مسائل مطرح جهانی می باشد.از آنجا که خراسان بزرگ نیز به دلیل موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد و غنای گونه ای از موقعیت ممتازی برخوردار می باشد، در این مقاله فون منطقه حفاظت شده بینالود که در بین سه شهرستان طرقبه -شاندیز، نیشابور و چناران واقع شده، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. به رغم وجود فعالیت های کشاورزی و تعدی های انسانی در محدوده ی منطقه، به علت تنوع بالا و ارزش زیستگاهی آن برای گونه های جانوری مثل قوچ و میش اوریال، پلنگ، گرگ، کفتار، کبک و پرندگان شکاری با ارزشی چون شاهین و بالابان، این منطقه به تازگی از سطح حفاظتی شکار ممنوع به منطقه حفاظت شده ارتقاء یافته است. در خصوص پراکنش و فراوانی گونه های پستاندار منطقه، در طی دو سال مطالعات میدانی انجام شده و بر اساس مشاهدات مستقیم و همچنین از طریق مشاهده نمایه های آن ها، اطلاعات ارزنده ای به دست آمده است. وجود پستانداران کوچکی از جمله ول برفی، سنجابک درختی، پایکا و موش های صحرایی علاوه بر حضور پستانداران بزرگ و غالب منطقه وگزارش گونه هایی جدید از این منطقه، نشان دهنده غنای گونه ای بالای این منطقه بوده که جهت بررسی دقیق تر نیاز به انجام مطالعات جامع و طرح های پژوهشی تکمیلی می باشد.

کلمات کلیدی