دوره ی خردسالی از مهم ترین ومؤثّرترین ادوار حیات انسان به لحاظ تربیت پذیری وآموزش است. تربیت جنسی از ابعاد مهمّ تربیتی کودکان است. نگاه دینی در تربیت جنسی، امری ضروری است که باید در سال های قبل از دبستان بیشترمورد توجّه قرارگیرد. دوره ای که اینک مورد واکاوی قرار می گیرد، هفت سال نخست زندگی کودک است. این جستار، تربیت جنسی دردوره ی کودکی را مورد بررسی قرارداده ویافته های آن نشان می دهد که برای پیش گیری از برخی عوارض و انحرافات جنسی در سنین بعد، مربّیان وبرنامه ریزان تربیتی درمهدکودک ها ومراکزپیش ازدبستان باید دو هدف اساسی " پیشگیری از عادت های نامطلوب جنسی" و"پیش گیری از بیداری زودرس جنسی" را از مهم ترین اقدامات عاجل قراردهند. پیشنهاد می شود تا عادت های مطلوب - هم چون حجب و حیا- که در آموزه های دینی واخلاقی، توصیه شده است، ازهمین دوران مدّ نظر قرارگیرد. این مقاله براساس روش تحلیلی اسنادی نگاشته شده و نگاه دینی در راه کارهای تربیت جنسی را به طور ویژه مورد توجّه قرار داده است. گرچه درهمین راستا از دیدگاه روان شناسان غیراسلامی نیز بهره مند است.

کلمات کلیدی