هدف این پژوهش مطالعه تاثیر افزودنیهای میکروبیو شیمیایی بر ترکیب شیمیایی، فراسنجههای تولید گاز وتوانایی تولید پروتئین میکروبیدر شرایط برون تنی بود. علف ترش شده ذرتدر طول تئوریکی 2 سانتیمتر با ماده خشک تقریبا 30 درصد خرد و به مدت 90 روز سیلو شد. تیمارهای آزمایش شامل 1( تیمار شاهد )فاقد ماده افزودنی(، 2 و 3 ( اوره ) 08 / 1 یا 16 / 2 درصد بر اساس ماده خشک(، 4 و 5 ( افزودنی میکروبی با غلظت 1010 × 5 / 2 به ازای هر گرم ) 12 / 0 یا 14 / 0 درصد افزودنی تجاری بایومین بر اساس ماده خشک( بودند. افزودنی اوره منجر به افزایش پروتئین خام، pH ، نیتروژن آمونیاکی و کاهش کربوهیدراتهای محلول شد ( 05 / 0p< (. میزان نیتروژن آمونیاکی، کربوهیدراتهای محلول در تیمارهای تلقیح شده با افزودنی میکروبی کمتر ) 28 و 8 درصد بترتیب( و میزان پروتئین خام آن تقریبا 8 درصد نسبت به گروه شاهد بیشتر بود. افزودنیهای اوره و بایومین،کاهش تولید گاز در 24 ساعت و بخش قابل تخمیر ) b( و افزایش 1/2t )نصف مدت زمان حداکثر گاز تولیدی(را نسبت به گروه شاهد به همراه داشتند ( 05 / 0p< (. تفاوت معنیداری از لحاظ میزان تولید گاز در زمانهای 48 و 96 و نرخ ثابت تولید گاز بین تیمارها مشاهده نگردید) 05 / 0p> (. تولید توده پروتئین میکروبی در علفهای ترش شده حاوی افزودنی اوره ) 33 درصد( و افزودنی میکروبی بایومین در سطح 12 / 0 درصد ) 41 درصد( در مقایسه با گروه شاهدبیشتر بود. میزان بازدهی پروتئین میکروبی در تمامی علفهای ترش شده حاوی افزودنی نسبت به گروه شاهد بالاتر بود) 05 / 0p< (. نتایج حاکی از آن دارد که افزودنیهای میکروبی و شیمیایی منجر به بهبود ارزش تغذیهای و افزایش تولید پروتئین میکروبی علف ترش شده ذرت در شرایط برون تنی شد.

کلمات کلیدی