غشاهای سلولی مانع اصلی استخراج ترکیبات درونسلولی هستند. متلاشی کردن مکانیکی و حرارتدهی جامدات بیولوژیکی از روشهای پیشتیمار معمول برای تخریب غشاهای سلولی و تسهیل رهاسازی حلشونده به حلال در طی استخراج هستند. با این حال، تخریب کلیت غشاها نیاز به حرارتدهی بیش از حد جامدات دارد که منجر به تغییر بافت گیاهی و عبور مواد نامطلوب (مثل پکتین در تولید قند) به حلال مجاور دارد که خود نیازمند هزینه های تغلیظ بعدی است. بکارگیری میدان الکتریکی پالسی با حرارتدهی کم محصول، بطور قابل توجهی انتقال جرم را در بافت بیولوژیکی گیاهان مختلف غذایی، افزایش میدهد که علاوه بر صرفهجویی در مصرف انرژی باعث صرفهجویی زیادی در زمان میشود. در این مطالعه، استخراج قند از هویج با تیمارهای مختلف میدان پالسی الکتریکی (شدت میدان (70ºC 45 و ، 45 و 80 ) و نیز بطور همزمان تیمارهای حرارتی مختلف (در دماهای 20 ، 1250 ، تعداد پالس 10 V/cm 750 و ،250 غوطهور شدند. افزایش قابل توجه L/S = در آب در دمای مورد نظر و نسبت وزنی مایع به جامد 1 PEF مطالعه شد. قطعات تیمار شده با بعلت جابجایی حلشونده بر روی سطح بافت مشاهده شد. PEF سینتیک استخراج بهعلت نفوذپذیری غشای سلول بلافاصله بعد از تیمار نشان داد که شربت تیمار شده خالصتر و یکنواختتر از شربت تیمار PEF همچنین آزمون جذب و درصد خلوص شربت تیمار شده با نشده است.

کلمات کلیدی