امروزه، دریاهای آزاد یکی از موثرترین و مهمترین ابزارهای توسعه و رشد ترانزیت، حمل و نقل و تجارت جخارجی است، سواحل مکران واجد مزیتهای ژئوپلیتیکی، اقتصادی، امنیتی، دسترسی، ارتباطات منطقه ای و بین المللی برای ایران است که این کشور را به عنوان وزنه ای در سیستم بین المللی و جهانی در قرن 21 مطرح مینماید نتایج بررسی ها نشان می دهد مجموعه ای از عوام ژئوپلیتیکی، جغرافیایی، امنیتی و سیاسی از مهمترین موانع توسعه نیافتگی سواحل مکران و به تبع آن منطقه آزاد چابهار می باشد. از طرفی، بندر چابهار تنها بندر و منطقه آزادی می باشد که علاوه بر متصل بودن به آبهای آزاد، به مرزهای زمینی نیز راه دارد. منطقه آزاد چابهار با توجه به موقعیت، استراتژیک و پتانسیل های بالقوه و بالفعلی که دارد می تواند باعث ایجاد فرصتهای اشتغال، رشد تجارت خارجی، کسب درآمدهای ارزی از طریق توسعه صادرات محصولات صنعتی و ترانزیت کالا، جذب سرمایه های خارجی به فعالیتهای صنعتی، انتقال تکنولوژی شود. متاسفانه، ز یرساختهای توسعه و بسترهای ترانزیتی آن با سطح استاندارد جهانی، فاصله ای چشمگیر دارد. از این رو، در این مقاله، سعی شده است به روش توصیفی - تحلیلی به بررسی ظرفیت های اقتصادی موجود در منطقه و سپس ارائه راهکارهایی جهت بهبود و ارتقای سطح توسعه ترانزیت، حمل و نقل و تجارت خارجی بپردازد. در راستای توسعه و گسترش فعالیتهای بندر راهبردی چابهار لازم است توجه دولتمردان به مواردی چون اتصال بندر چابهار به راه آهن سراسری ایران، احداث خط آهن چابهار - مشد، تقویت زیربناهای منطقه آزاد چابهار، توسعه و تجهیز فرودگاه چابهار و توسعه گمرک چابهار بیشتر معطوف گردد.

کلمات کلیدی