هدف از این پژوهش شناسایی و بررسی پتانسیل پروبیوتیکی سویه های جدا شده از دوغ محلی ناحیه طرقبه مشهد می باشد. در این راستا 9 نمونه دوغ محلی جمع آوری و آزمون های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی شامل رنگ آمیزی گرم، تست کاتالاز، رشد در دمای 10 و 45 درجه سانتی گراد، تولید گاز دی اکسید کربن از گلوکز، رشد در غظت نمک 5/6%، رشد در pHهای 4/4 و 6/9 و هیدرولیز آرژنین جهت شناسایی تا حد جنس بر روی آن ها انجام گرفت. با استفاده از پروفایل تخمیر کربوهیدرات جدایه ها گروه بندی شدند و توالی یابی ژن 16S rRNA بر روی جدایه-های انتخابی انجام پذیرفت. بر اساس نتایج آنالیز توالی یابی، 87 جدایه به جنس های لاکتوباسیلوس (پلانتاروم، اسیدوفیلوس، دلبروکی زیرگونه بولگاریکوس و کازئی زیرگونه کازئی)، لاکتوکوکوس (لاکتیس زیرگونه لاکتیس و کرموریس)، انتروکوکوس (فاسیوم و دورانس) و لوکونوستوک مزنتروئیدوس تعلق داشتند. جهت ارزیابی ویژگی-های پروبیوتیکی جدایه ها، آزمون های مقاومت به pH (5/2 و 5/3)، نمک صفراوی (غلظت های 06/0، 125/0 و 5/0 درصد) و همچنین بررسی فعالیت ضد باکتریایی آن ها انجام پذیرفت. در نهایت از بین 25 سویه مورد آزمایش جدایه های متعلق به لاکتوباسیلوس (پلانتاروم و اسیدوفیلوس) و انتروکوکوس (فاسیوم) ویژگی های بهتری از خود نشان دادند، به گونه ای که بیشترین پتانسیل پروبیوتیکی متعلق به لاکتوباسیلوس پلانتارم (AL35) بود. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد جدایه ها دارای فعالیت ضد باکتریایی قابل قبولی نیز می باشند، بنابراین با توجه به عوارض جانبی مصرف ترکیبات ضد میکروبی صنعتی و شیمیایی، می توان از این ریزاندامگان به عنوان تولیدکنندگان نگهدارنده طبیعی در محصولات غذایی مختلف استفاده کرد.

کلمات کلیدی