امروزه تولید بیواتانول به روش زیست‌فناوری از مواد اولیه با منشأ زیستی مانند ریزجلبک اهمیت روزافزونی یافته است. بیش از 90 درصد اتانول تولیدی در جهان بیواتانول است. در این پروژه 5 گونه ریزجلبک ازنظر میزان تولید هیدرات‌کربن و نشاسته برای بررسی پتانسیل تولید بیواتانول مورد مطالعه قرار گرفتند. گونه‌های موردمطالعه شامل کلرلا سالینا، دونالیلا سالینا، نانوکلروپسیس اوکلاتا، تتراسلمیس و فورمیدیوم در محیط کشت والن که با آب دریای خزر تهیه‌شده بودند، تحت نور فلورسنت با شدت 3500 لوکس و هوادهی یک لیتر بر دقیقه کشت داده شدند. میزان هیدرات‌کربن از روش تغییریافته دوبیوس و نشاسته از طریق روش برانییکووا بر روی ریزجلبک‌ها در طی روزهای هشتم تا بیستم دوره رشد مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که در طول دوره رشد، میزان تولید کربوهیدرات و نشاسته روند کاهشی داشته به‌طوری‌که بیشترین درصد تولید مربوط به هشتمین روز رشد است. محتوی کربوهیدرات جلبک کلرلا سالینا (%9/1) نسبت به سایر ریزجلبک‌ها بیشتر بود درحالی‌که بهره‌وری تولید کربوهیدرات در جلبک دونالیلا و فورمیدیوم بیشترین مقدار را دارا می‌باشد. در سنجش میزان نشاسته نیز کلرلا سالینا با نزدیک به 40 درصد تولید نشاسته بیشترین مقدار تولید را به خود اختصاص داد. البته ازنظر بهره‌وری تولید نشاسته، ریزجلبک‌ها‌ی موردمطالعه تفاوت خاصی را نشان ندادند.

Keywords