پژوهش های زبان شناسی, دوره (7), شماره (1), سال (2015-9) , صفحات (65-76)

عنوان : ( بررسی نمود استمراری و نام در زبان اشاره ایرانی )

نویسندگان: مریم طبیعی , شهلا شریفی , زهره قاری ,
فایل: Full Text

استناددهی: BibTeX | EndNote

چکیده

زبان اشاره ایرانی، زبانی دیداری/فضایی است که با دارا بودن ساختار نحوی و معنایی خاص خود در جامعه ناشنوایان در سراسر ایرانبا تفاوت لهجه های مختلف، رشد کرده است.

کلمات کلیدی

, بند شرطی رویدادی, جایگاه اتصال, اصول مرجع گزینی