هیجانات و حواس نقش مهمی را در زبان¬آموزی ایفا می¬کنند و مدرسان می¬توانند با ایجاد هیجان مطلوب و تاثیرگذاری بر حواس، توان یادگیری زبان¬آموزان را افزایش دهند. مفهوم «هَیجامَد» ملهم از دو واژه (هیجان+بسامد) است که به تاثیرهیجانات ناشی از استفاده حواس در یادگیری مفاهیم گوناگون اشاره می¬کند و متشکل از 3 مرحله هیچ¬آگاهی (تهی)، بروناگاهی (شنیداری، دیداری، لمسی-حرکتی) و دروناگاهی (درونی و جامع) است. نوشتۀ حاضر می¬کوشد تا به منظور کیفیت بخشی روش تدریس زبان فارسی به غیرفارسی¬زبانان، با در نظر گرفتن این مفهوم نوظهور و مؤلفه¬های سه¬گانۀ آن (هیجان، حواس و بسامد) و باتوجه به تأثیر هیجان¬های آموزشی بر یادگیری و پیشرفت زبان¬آموز، الگوی هَیجامَد را معرفی و در این راستا، شیوه¬های افزایش آن از جمله شیوه های سخنرانی¬محور، واقعیت¬افزوده، آموزش مبتنی بر شیء، اجتماع یادگیری و آموزش پروژه¬محور در تدریس زبان فارسی به غیرفارسی¬زبانان را پیشنهاد دهد.

کلمات کلیدی