فرایند جوشکاری قوسی یک تکنیک اتصال فلزات با کیفیت بالا است که به علت دامنه وسیع کاربردهای صنعتی آن، از اهمیت بالایی برخوردار است. برای دست یابی به کیفیت مطلوب جوش، نیاز است که رابطه پارامترهای موثر جوشکاری روی هندسه جوش مدلسازی شود. اهمیت این مطلب بدان خاطر است که خصوصیات مکانیکی جوش نیز تحت تاثیر هندسه جوش قرار دارد. اما علیرغم استفاده گسترده از این فرایند، به علت فقدان مدل مناسب، هنوز جوشکاری تمام اتومات با مشکلاتی مواجه است. در این تحقیق سعی شده است با ارائه مدل های مختلف، کیفیت جوش بررسی شود. از این رو چند مدل بهینه شده برای پیش بینی عمق نفوذ جوش، به عنوان فاکتور نشان دهنده کیفیت مطلوب، با استفاد از روش رگرسیون، تبرید تدریجی، شبکه عصبی و روش ترکیبی ارائه شد. نتایج نشان داد که مدل های پیشنهادی میتوانند عمق نفوذ جوش را با دقت قابل قبولی، پیش بینی نمایند. در بین 6 مدل ارائه شده، مدل شبکه عصبی با دقت بالاتری عمق نفوذ را پیش بینی می کند. در ادامه با کمک الگوریتم تبرید تدریجی مقادیر بهینه پارامترهای ورودی مدل شبکه عصبی که کیفیت مطلوب را ایجاد می کند، تخمین زده شد. این مقادیر با مقادیرحاصل از نتایج Karadeniz و همکاران مقایسه گردید که نتایج این مقایسه حاکی از نزدیکی مقادیر تخمین زده شده با واقعیت است.

کلمات کلیدی