زبان¬آموز در محیط زبانی جدید هر روزه با مفاهیم و مؤلفه¬های نوینی در حوزه¬های مختلف زبانی، فرهنگی و اجتماعی مواجه می¬شود که گاهی بسیاری از آنها در تعارض با عناصر فرهنگی و اجتماعی جامعة او قرار دارد، مدرس زبان خارجی به¬عنوان یکی از نزدیک-ترین افراد به زبان¬آموز همواره مورد پرسش درباره چرایی این تعارضات قرار می¬گیرد. این پژوهش با هدف ارزیابی و توصیف سبک¬های حل تعارض مدرسان آموزش زبان فارسی در داخل ایران در مواجهه با چالش¬های فرهنگی ـ اجتماعی فارسی¬آموزان با استفاده از آمار توصیفی اجرا شد و سعی خواهد کرد سبک مناسبی برای مواجهه با این چالش¬ها ارائه نماید. جامعه آماری پژوهش، کلیه مدرسان مرکز آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان دانشگاه فردوسی مشهد بوده و نتایج بدست آمده نشان داد که در رویارویی با بروز چالش، سبک همراهانه سبک غالب مدرسان در مواجهه با تعارضات فرهنگی ـ اجتماعی فارسی آموزان است و دومین فراوانی متعلق به شیوه سلطه گرانه بوده است. اگرچه سبک مصالحه گرانه، سبکی بینابینی است، ولی جزء حداقل انتخاب¬های مدرسان بوده است.

کلمات کلیدی