هدف: این پژوهش با رویکردی کیفی و پژوهشی تطبیقی و تحلیلی-تبیینی در پی تدوین چارچوبی برای فعالیت‌های یادگیری اعضای هیأت‌علمی در برنامه‌های درسی توسعه حرفه‌ای در رشته‌های علمی علوم پایه، تکنولوژی، مهندسی و ریاضیات است. برای رسیدن به این هدف دو سؤال اصلی مطرح شد. نخست آن‌که دانشگاه‌های پیشرو چه برنامه‌هایی را برای فعالیت‌های یادگیری اعضای هیأت‌علمی تدارک می بینند؟ و سپس اینکه کدام برنامه‌های توسعه حرفه‌ای هم خوانی بیشتری با حوزه رشته‌های علمی STEM دارد. روش: سؤال اول از طریق پژوهش تطبیقی و روش بردی با کمی تغییرات استفاده شد. در بخش دوم پژوهش با استفاده از رویکرد تحلیلی تببینی مشخصات برنامه‌های توسعه حرفه‌ای در حوزه رشته‌های علمی STEM استخراج و همخوانی برنامه‌های دانشگاه‌های پیشرو بررسی شد نمونه‌گیری از نوع هدفمند معیاری بود. معیار انتخاب داشتن مرکز یادگیری و تدریس در دانشگاه‌های پیش‎رو بود. یافته‎ها: دانشگاه‌ها در مجموع چهار حیطه برنامه‌های توسعه حرفه‌ای را دنبال می‌کنند: الف) برنامه‌هایی مبتنی بر تعاملات ب) برنامه‌هایی در راستای پشتیبانی های مالی و غیرمالی ج) برنامه‌هایی مبتنی بر خدمات انلاین و د) خودکاوی روایتی. در بخش دوم پژوهش یافته‌ها نشان داد که تدریس و یادگیری اعضای هیأت‌علمی در حوزه STEM در دانشگاه برکلی و آموزش مبتنی بر یادگیری‌های الکترونیکی (MOOCS) در دانشگاه‌های مالزی، هنگ کنگ و ژاپن هم‌خوانی بیشتری با این حوزه رشته‌های علمی دارد. در پایان مدلی مفهومی استخراج و توصیه شد.

کلمات کلیدی