یک آزمایش به منظور بررسی اثر سطح لیزین قابل هضم جیره در دوره پس از تولک‌ بری (103-92 هفتگی) بر عملکرد تولیدی مرغان تخم‌‌‌گذار با استفاده از 288 قطعه مرغ تخم‌‌‌گذار سویه¬ "های لاین W36" در قالب یک طرح بلوک کامل تصادفی با 6 تیمار، 6 تکرار و 8 قطعه مرغ در هر واحد انجام شد. تیمارهای تغذیه¬ای شامل 6 سطح (0.59، 0.64، 0.69، 0.74، 0.79 و 0.84 درصد) لیزین قابل هضم در جیره بود. اثر سطح لیزین قابل هضم جیره بر شاخص¬های عملکرد تولیدی شامل درصد تخم‌‌‌گذاری، گرم تخم مرغ تولیدی روزانه، ضریب تبدیل غذایی، وزن تخم¬مرغ و شاخص واحد هاو در تخم مرغ¬های تولیدی معنی¬دار نشد . نتایج این آزمایش نشان داد در دوره پس از تولک بری افزایش سطح لیزین قابل هضم جیره بر شاخص¬های عملکردی و کیفیت تخم مرغ تولیدی اثر ندارد. به نظر می رسد که لیزین قابل هضم جیره مرغان تخم¬گذار در دوره پس از تولک بری را می توان بمقدار 05/0 درصد در جیره کاهش داد بدون اینکه در تولید اثری داشته باشد.

کلمات کلیدی