جغرافیای انتخابات به عنوان گرایشی از جغرافیای سیاسی به بررسی و تحلیل ابعاد جغرافیایی انتخابات، سازماندهی آنها و تحلیل نتایج آنها مبتنی بر ویژگی های فردی، فرهنگی – اجتماعی و اقتصادی کاندیداها و رای دهندگان می پردازد.دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال 1388 برگزار شد و پژوهش های متعددی به تحلیل نتایج این انتخابات پرداخت. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و با استناد به نتایج انتخابات و همچنین ویژگی های فضایی، کالبدی، و فرهنگی اجتماعی شهر مشهد به دنبال تحلیل فضایی نتایج دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در شهر مشهد است. کلانشهر مشهد به عنوان دومین شهر بزرگ ایران دارای 13 منطقه (بر اساس تقسیم بندی شهرداری) می¬باشد واین مناطق به لحاظ فضایی، کالبدی و سطوح توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی با یکدیگر متفاوت اند.یافته های پژوهش نشان می دهد در این کلانشهر نیز همانند دیگر مناطق ایران انتخابات دو قطبی بوده است و بیش از 90% آراء به دو کاندیدای مطرح یعنی احمدی نژاد با 64% و موسوی با 33% اختصاص یافته است. همچنین تحلیل فضایی نتایج انتخابات در شهر مشهد نشان می دهد احمدی نژاد در 11 منطقه از مناطق شهرداری مشهد بیش از 50 درصد از آراء را کسب کرده است و موسوی نیز در دو منطقه 11 و 2 شهرداری مشهد بیش از 50% آراء را به خود اختصاص داده است.مقایسه تطبیقی این نتایج با شاخص های فرهنگی و اجتماعی شهر مشهد گویای این مطلب است که موسوی در مناطق توسعه یافته شهر مشهد واحمدی نژاد عمدتا در مناطق کم برخوردار و محروم بیشترین درصد آراء را به خود اختصاص داده-اند.

کلمات کلیدی