عنوان : ( بررسی نشانگرهای گفتمان در متون نوشتاری آموزش زبان انگلیسی به فارسی‌زبانان )
نویسندگان: شیما ابراهیمی , مرجان اشتری ,
Full Textچکیده
نشانگرهای گفتمان ، صورت‌های زبانی هستند که هیچ نقش نحوی در سطح جمله ندارند و به عنوان راهنما برای تعبیر و تفسیر پاره‌گفتارها و حفظ انسجام به‌کار می‌روند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نشانگرهای گفتمان در آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم به زبان‌آموزان بر مبنای تقسیم‌بندی ارائه شده توسط نات (1998) است. ابتدا بر اساس تقسیم‌بندی وی، نشانگرهای زبان انگلیسی به پنج دسته 1-قطبیت منفی ، 2-زمانی ، 3-افزایشی ، 4-علّی و 5- فرضی طبقه‌بندی شدند و سپس از گروه‌های موردنظر شامل 60 نفر (دو گروه 30 نفره در سطوح متوسط و پیشرفته) خواسته شد در مورد یک موضوع واحد نوشته توصیفی بنویسند. پس از آن جملات نوشتاری زبان‌آموزان به‌واسطه بسامد استفاده از نشانگرها مورد ارزیابی قرار گرفت و آموزش نشانگرها به‌واسطه فایل شنیداری صورت پذیرفت و مجددا از آن‌ها خواسته شد با توجه به نشانگرها، نوشته‌ای با همان موضوع واحد بنویسند. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که آموزش نشانگرها در پیشرفت نوشتاری زبان آموزان تاثیر دارد و تفاوت معناداری در نوشته‌های پیش از آموزش نشانگرها و پس از آموزش آن‌ها مشاهده می‌شود. به‌علاوه با توجه به اینکه بعد از آموزش نمرات آزمون افزایش پیدا کرد و متون پیوسته و منسجم‌تری حاصل شد اما صرف آموزش در درونی شدن الگوهای ساختاری و معنایی کافی نیست و تجربه زبانی و نوشتاری زبان آموز این ویژگی کاربردی تنوع نشانگرها را برجسته‌تر می‌کند.
کلمات کلیدی
, تحلیل گفتمان, نشانگر گفتمان, انسجام, هلیدی, متون نوشتاری, متون شنیداری
@inproceedings{paperid:1070557,
author = {ابراهیمی, شیما and مرجان اشتری},
title = {بررسی نشانگرهای گفتمان در متون نوشتاری آموزش زبان انگلیسی به فارسی‌زبانان},
booktitle = {سومین همایش ملی زبان‌شناسی و آموزش زبان فارسی},
year = {2016},
location = {مشهد, ايران},
keywords = {تحلیل گفتمان، نشانگر گفتمان، انسجام، هلیدی، متون نوشتاری، متون شنیداری},
}
%0 Conference Proceedings
%T بررسی نشانگرهای گفتمان در متون نوشتاری آموزش زبان انگلیسی به فارسی‌زبانان
%A ابراهیمی, شیما
%A مرجان اشتری
%J سومین همایش ملی زبان‌شناسی و آموزش زبان فارسی
%D 2016
