شماری از فیلسوفان و نظریهپردازان مجازات، بر این عقیدهاند که رشونت نه ته در واکنشهای کی ری از این قابلیت برروردار است تا اهدافی ه چون پیشگیری از تکرار جرم، اصلاح بزهکار و افزایش امنیت عمومی از طریق سلب توان بزهکاری را فراه آورد. این اندیشمندان تأکید میکنند که مجازاتهای شدید میتواند بازدارنده باشد؛ موجب برانگیختن حس ندامت ارلاقی در بزهکاران شده و یا دست ک به واسطه سلب توان آنان، امکان ارتکاب جرم را به حداقه برساند. در تقابه با این پیش فرضهای فلس ی آرمانگرایانه، پژوهشهای تجربی به اثبات رساندهاند که مجازاتهای شدید بررلاف تصور مرسوم اثر بازدارندگی نداشته و نیز از این قابلیت برروردار نیستند که حس بدهکار بودن به بزهدیده و جامعه را در بزهکار شعلهور کنند. برعکس، رشونت مجازات نیرویی تمام عیار برای زنده نگهداشتن حس انتقام از جامعه در بزهکار به شمار میآید. بدین ترتیب، پیشفرض بنیادین مقاله پیش رو آن است که رشونت مجازات ک ترین تأثیر را در تحقق اهداف نظام کی ری دارد. برای اثبات این فرضیه، روش فراتحلیه مورد است اده قرار میگیرد.

کلمات کلیدی