هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات ترکیب شده بین پروتئین غیرقابل تجزیه شکمبهای) 1 جیره های دوره انتقال میش ها بر عملکرد، تولید شیر و آغوز و ترکیب آنها بود. برای 3 هفته پیش تا 3 هفته پس از زایمان تعداد3 با طرح پایه کاملاً تصادفی و با 12 تکرار در هر تیمار، به طور تصادفی با یکی × 72 راس میش بلوچی در قالب یک آزمایش فاکتوریل 2 از 6 جیره آزمایشی تنظیم شده جهت دوره خشکی و شیردهی تغذیه شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار 1: شاهد بدون دانه کتان تیمار 3: سطح 10 درصد دانه کتان سالم + سطح ، RUP تیمار 2: شاهد بدون دانه کتان + سطح 40 درصد ،RUP + سطح 20 درصد تیمار 5: سطح 10 درصد دانه کتان اکسترود ، RUP تیمار 4: سطح 10 درصد دانه کتان سالم + سطح 40 درصد ، RUP 20 درصد بود. ماده خشک مصرفی RUP و تیمار 6: سطح 10 درصد دانه کتان اکسترود شده + سطح 40 درصد RUP شده + سطح 20 درصد میشها در هر دو دوره پیش و پس از زایمان به طور معنی داری تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار گرفت. به طوری که در هر دو دوره پیش و پس از زایمان میش های دریافت کننده 10 درصد کتان اکسترود نسبت دیگر تیمارها مصرف ماده خشک بالاتری داشتند جیره های آزمایشی تاثیر معنی داری بر تغییرات وزن بدن میشها و نیز تولید آغوز و درصدهای چربی و پروتئین آن نداشت. اما اثر جیره ها بر درصد پروتئین تولید شیر و درصد چربی آن به طور معنی داری تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار گرفت معنی دار نبود. همچنین افزایش سطح پروتئین غیر قابل تجزیه شکمبه ای سبب افزایش معنیدار درصد پروتئین شیر شد) نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از دانه کتان )به ویژه کتان اکسترود شده(در جیره دوره انتقال میشهای بلوچی دارای اثرات مثبت می باشد، به طوری که با افزایش مصرف ماده خشک در پیش و پس از زایمان سبب افزایش تولید شیر و آغوز شد.

کلمات کلیدی